สำหรับรูปแบบการต่อลงดินในระบบไฟฟ้ากระแสตรงที่มีการผลิตจากแผงโซล่าเซลล์นั้น มาตรฐานการติดตั้ง ของ วสท ระบุไว้ว่ามีอยู่ทั้งหมด 5 รูปแบบ ตั้งแต่การไม่มีตัวนำส่วนใดเลยต่อลงดิน, การต่อลงดินโดยตรง และการต่อลงดินผ่านความต้านทาน ซึ่งหากอุปกรณ์ใช้งานเป็นอินเวอร์เตอร์ที่เป็นแบบแยกส่วน จะมีความจำเป็นที่ต้องมีการต่อลงเดินเพื่อตรวจจับการเกิดความผิดพร่องลงดินในครั้งแรก (ซึ่งปริมาณกระแสลัดวงจรจะน้อยมาก)
เพื่อให้สามารถทำการแก้ไขก่อนการเกิดความผิดพร่องลงดินซ้ำในครั้งที่สอง ซึ่งปริมาณกระแสลัดวงจรจะเพิ่มขึ้นอย่างมากและก่อความเสียหายให้แก่ระบบได้
แต่หากเป็นการใช้งานอินเวอร์เตอร์แบบไม่แยกส่วนนั้น มาตรฐานจะไม่อนุญาตให้มีการต่อลงดินตามหน้าที่ (แปลว่าให้ต่อตามรูปแบบ (ก) เท่านั้น) เนื่องจากอุปกรณ์อิเลคทรอนิคในอินเวอร์เตอร์แบบไม่แยกส่วนจะมีความไวที่สามารถตรวจจับความผิดพร่องลงดินในครั้งแรกได้ ส่วนโครงสร้างโลหะทั้งหมดของแผงโซล่าเซลล์กำหนดให้มีการต่อลงดินเพื่อความปลอดภัย โดยใช้โลหะตัวนำขนาดหน้าตัดไม่น้อยกว่า 6 ตารางมิลลิเมตร
อ้างอิงจาก : https://wikipedia.org/wiki/Earthing_system
เครดิตภาพจาก : youtube.com/1ldNGpd7ebY, netaworldjournal.org
